Barbies en Brekkies

Hi,

Na 8 weken tussen de Aussies zit het avontuur in Australië erop.

We hebben deze weken met een lach en een traan doorgebracht, met mooie en helaas heel verdrietige momenten.

We zijn onze trip begonnen in Perth, west Australië. Daar hebben we onze eigen variant op een camper gekocht; een Holden stationwagen, compleet met kampeerspullen. Echt een hele betrouwbare auto….  uhm althans, de eerste twee dagen :s…  toen begaf de versnellingsbak het, een erg dure reparatie + gelijk een paar dagen stilstand. Erg blij waren we met een man en vrouw op hoge leeftijd die ons hebben weggesleept uit de middle of nowhere en waar we zelfs bij mochten slapen tijdens de dagen dat we moesten wachten. Zij hebben ons gelijk goed geïntroduceerd in de Australische cultuur en gewoontes.

Australië heeft niet echt een eigen keuken, de vele immigranten uit allerlei landen hebben hun eigen gerechten en kookkunsten meegenomen, erg divers dus. Wat wel typisch Australisch is en niet mag ontbreken is de BBQ, of zoals ze het hier noemen; Barbie. Ze houden hier wel van woorden afkorten want zo wordt het breakfast (ontbijt) een brekkie genoemd en i.p.v. MC Donalds kwamen we erachter dat iedereen het heeft over de Machas. Sowieso kan je je lol op als je daarvan houd want het stikt hier van de Machas, KFC, Hungry Jacks (Burger King), Domino’s etc. (we zijn onze kleren bijna uitgegroeid ;-)).  

Met ons vervoersmiddel en tevens slaapcabine hebben we verder gelukkig zonder technische problemen de overige 8000 km afgelegd. Heerlijk gekampeerd op mooie plekken of in parken, soms zonder mede-kampeerders. De ‘campsites’ waren vaak zonder enige voorziening, als we geluk hadden stond er een kliko en als we echt geluk hadden een ‘wc’. Douchen moest dan maar op een primitieve manier met een zak aan de boom. Oké, we geven toe, dat waren dan ook gratis kampeerplekken. Zo nu en dan stonden we op een betaalde plek met warme douche. Tijdens het kamperen af en toe opgeschrikt door voor ons vreemde beesten die ’s nachts ons kampement overhoop gooiden, de vuilnis pakte of Menno’s slipper kapot beten. We hebben o.a. enorm veel Kangaroos, emu’s, vogels en allerlei soorten hagedissen in het wild gezien.

Van de pinguïns parade (op Philip Island) hebben ze een grote toeristische attractie gemaakt; twee grote tribunes op het strand om net na zonsondergang een paar honderd pinguïns van slechts 25 cm de zee uit te zien komen, over het strand te zien lopen en vervolgens een plekje in de duinen te zoeken om zichzelf schoon te boenen en te gaan slapen. Ondanks de opzet en de drukte toch grappig om te zien (geen foto’s, dat was verboden).

Omdat we hartje zomer in Australië waren hebben we het nog hetere noorden vermeden. Van westelijk Perth langs de zuidkust, een stukje outback meegepakt, langs o.a. Melbourne, naar Sydney gereden aan de oostkant. In de outback (binnenland) hebben we een dag van 43 graden gehad, de airconditioning is dan je grootste vriend. Onderweg enorm veel schade gezien en geroken van bosbranden, een groot gevaar hier. Bijzonder was ook de Nullabor, een route in het zuiden met een paar honderd kilometer helemaal niets, alleen wat lage struiken. Goed voorbereid op weg gaan is dan essentieel want zelfs drinkwater is daar niet of nauwelijks te krijgen.

De Aboriginals (oorspronkelijke bewoners van Australië voordat Engeland er ruim 200 jaar geleden gevangen heen stuurden) kwamen we vooral in de grotere steden, op straat, tegen. Nog altijd een lastige situatie in Australië, maar de laatste decennia heeft de regering er veel aan gedaan om deze groep te erkennen en o.a. landrechten toe te kennen.

In Sydney hebben we een gezellige week gehad en bij mensen thuis geslapen die we in Azië hadden ontmoet. Opnieuw supermooie stranden en een gezellige stad, o.a. een football (rugby) wedstrijd gezien. We hebben geprobeerd onze auto te slijten, via advertentie en flyers in hostels, wat de eerste dagen op niets uitliep. Na een paar dagen gelukkig de eerste reacties en twee dagen voordat we Sydney uitgingen hebben we hem verkocht aan andere backpackers en stonden we weer op straat met alleen…. onze tas..

De laatste week zijn we naar het noorden gevlogen en hebben een stukje van het bekende Great Barrier Reef bewonderd, een 2000 km lang koraalrif. Ondanks de harde wind hebben we daar echt heel mooi kunnen snorkelen en duiken.

Er is ongelofelijk veel te zien hier en we zijn eigenlijk nog niet uitgekeken op dit prachtige en super diverse land. Het is een heerlijk en mooi land om rond te rijden en tot rust te komen, ruimte genoeg met slechts 23 miljoen inwoners en een oppervlak 200 keer groter dan NL.

Verder, niet geheel onbelangrijk, is het hier vrijwel altijd heerlijk zomers weer..

De laatste weken blijven we in Zuid-Amerika. We zijn nu in de hoofdstad van Paraguay, Asuncion eventjes aan het bijkomen van het reizen door de vele tijdzones..

Liefs,

Menno & Martine